dinsdag 17 februari 2009

Vrije tijd

'S-avonds was ik erg moe van de me hele reis naar Rockingham dus ben ik redelijk vroeg gaan slapen maar op de een of andere manier kon ik de slaap niet bevatten. Op een gegeven moment sliep ik dan eindelijk. Ik werd wakker want de jongen die net was aangekomen en in zijn bed was gekropen. Hij snurkte gigantisch. Dit was niet leuk meer.
Je wilt hem ook niet aanstoten ofzo, want je kent hem niet en heb dus ook geen idee hoe die zal reageren. Het ging maar door en door....
Ik weet niet hoe lang het geduurd heeft maar op een gegeven moment ben ik toch in slaap gevallen.
De volgende morgen werd ik wakker geworden en overal had ik muggebulten. Doordat ik waarschijnlijk zo moe was en zo vast had geslapen, had ik niet door dat de muggen me aan het lek prikken waren. Me armen zaten helemaal vol. Ik heb ze uiteindelijk maar geteld en het waren er wel meer dan 40!! Het kriebelde dan ook als een gek!

Vergane glorie van het merk Teva
De volgende dagen ben ik weer druk bezig geweest naar werk zoeken maar het was een rampenplan en ik was niet de enige maar omdat ik al stamgast was bij Aussijobs kende ze me onderhand en op een dag werd ik uitgekozen. Jeeh! Ik blij.
Er was namelijk een housekeeping (schoonmaker/interieurverzorgster) functie en daar was ik wel in geintereseerd. Ik heb uiteraard een beetje opgeschept dat ik dat wel eens gedaan had. Vaak genoeg had ik me moeder geholpen met banen die zij had als housekeeping, NOT!
Maar wisten zij veel.
De baan had zowel voor- als nadelen. Het verdiende aardig goed maar het nadeel was wel dat het voor minimaal 3 maanden was en echt in de outback. Je hebt er echt letterlijk niks. De eerste supermarket was dan ook pas te bereiken op 150 km afstand.
Maar uiteindelijk ben ik het niet geworden. Ze moest mij namelijk over laten vliegen en er was een ander meisje wat er gewoon met de auto kon komen. Jammer, maar helaas.
De rest van de dagen heb ik ook nog wat aankopen gedaan onder andere een wereldstekker.
Deze hebben we onze hele reis niet nodig gehad en dan blijkt opeens dat je het in Australie wel nodig hebt. De prijzen zijn hier natuurlijk wel wat hoger dan in Azie maar nog niet zo hoog in europa. Dus qua kosten was ik niet veel kwijt aan de wereldstekker.
Ook moest ik nog even langs een schoenenzaak. 1 van met teva's daar was het voorbandje van losgelaten. Dan zou je toch denken, hoe kan dat nou? Teva's zouden toch tegen alles moeten kunnen? Ja, zo staat het merk wel bekend. Ik heb er rotsen mee beklommen, wandeltochten mee gedaan, echt van alles maar het ijzersterke merk "Teva" is niet meer wat het geweest is.
Even langs de outdoor winkel. Misschien konden hun hem wel repareren. Nee, dat konden ze niet maar ze vertelde me wel dat er een goede schoenenmaker, een straat verderop zat.
Deze had ik snel gevonden en had het dan ook binnen een halfuurtje gemaakt maar hij raadde me vooral om deze schoenen niet meer te kopen. Hij had er van de week al 3 paar van binnen gehad, waar de bandjes los waren gelaten. Oh? Nou ja, tip voor de volgende keer.

He surfdude!
Perth was eigenlijk een ideale stad zonder stad te zijn. Het wordt een stad genoemd maar je hebt meer een dorpsgevoel als je hier rondloopt. Heel weinig verkeer en vooral heelveel gezelligheid maar toch heb je alles binnenhandbereik. Ook de mensen zijn superaardig. Je moet er dan ook niet raar van opkijken als ze je opeens: "Sweetheart, Love of Darling" noemen. Dat schijnt er allemaal bij te horen. Het gemakkelijke van Perth is ook dat het zowel langs langs de rivier ligt als langs de oceaan. Strand binnen handbereik dus.
Dus het was ook een keertje tijd om naar het strand te gaan. Eerst was ik naar het Cottlesloe beach gegaan. Dit was heel makkelijk te bereiken. Een kwartiertje a 20 minuten met de transperth (beetje vergelijkbaar met de lightrail in nederland).
Dit was wel een leuk strand maar City Beach vondt ik toch wel wat leuker. Dit is wel wat moeilijker te bereiken. Een halfuurtje met de bus en die bus gaat niet zo vaak maar dan heb je wel een heel mooi strand.
Het voordeel met de stranden hier in Perth is dat je er ook grasvelden bijkrijgt. Dus geen last meer van zand overal en nergens. Je gaat gewoon lekker op een grasveldje liggen en als je zin hebt om te zwemmen in de zee dan kan dat. Ideaal.
Ik was op een zondag naar het City Beach gegaan. Uiteraard gaat ook de lokale bevolking naar het strand dus het wel druk maar niet extreem druk. Familie's die genieten van de zee en sommige die zelfs de barbecue meenemen. Wat nog een heel groot voordeel is dat er altijd wel een windje staat en dat maakt het erg aangenaam. Wel uitkijken dat je niet verbrand natuurlijk!
Het water is prachtig blauw, niet zo helder als in Rockingham, maar wel erg helder.
Je moet alleen wel uitkijken hier want je hebt hier echt gigantische golven en als je niet oplet ben je zo kopje onder. Dat was in het begin wel even wennen. Ik moet zeggen. Ik heb ervan geleerd. Vooral niet tegen de golven gaan vechten, wat dat win je nooit. Ik ben dan ook een paar keer onder water gegaan. Dan merk je pas hoe krachtig zo'n golf kan zijn. Dan sta je opeens 10 meter van de kust en dan kom je boven water 3 meter van de kust. Nu kreeg ook wel een beetje het gevoel wat een tsunamo nou eigenlijk kan veroorzaken.
Je ziet dan ook heel veel surfers hier en heel veel mensen met bodyboards/wakeboards.
Toen ik terugliep naar de bus kwam ik er achter dat je die voor 5 dollar (2 euro) kan huren.
Dat lijk me wel wat. Ik was dan ook volop in het water want zulke golven kom je in Nederland niet tegen. Ik hoorde ook nog van een nederlands meisje dat een week op surfkamp was gegaan.
Dat lijk me toch ook wel wat. Iets voor mijn volgende avontuur??

Geen opmerkingen:

Een reactie posten