Het einde: Thailand

Ook in Kuala Lumpur gaat het goed. Ik koop een ticket met het eerste beste vliegtuig richting bangkok. Over 2 uurtjes vlieg ik al. Eerst nog even martine op de hoogte stellen, over het hoe en wat. Uiteindelijk land ik na een lange dag eindelijk op het oude vertrouwde Bangkok.

He, he wat ben ik blij.

Zaterdag

Ik pak een taxi vanuit het vliegveld. Van Martine heb ik het adres gekregen van het hotel. Makkelijker gezegd, dan gedaan. De taxichauffeur komt er niet uit. We zijn in de buurt maar ja, ze hebben hier tig zijstraatjes en welke moet je nou hebben. Meerdere malen met de gsm van de taxichauffeur proberen te bellen naar Martine, helaas dit lukt niet. Op een gegeven moment maar aan de lokale mensen gevraagd, maar nee de naam van het hotel komt niet bekend over. Uiteindelijk bel ik Martine via een telefooncel. Jeeh, ik krijg haar te pakken en we spreken af bij een bekend, groot hotel. Dat weet de taxichauffeur wel te vinden. Dan lopen we een aantal straatjes in en daar is het hotel. Een lief klein hotelletje met een hele lieve thaise receptioniste. Ze heet me hartelijk welkom en ik kan eindelijk me rugzak voor een paar dagen wegleggen. Inmiddels is het alweer 7 uur 's-avonds. We gaan even wat

eten, lekker thais, lekker op de hoek van de straat. Mjammie! Ik weet dat ik dit heerlijke eten zeker ga missen. Daarna vroeg naar bed, ben doodop omdat ik de vorige nacht hele nacht wakker ben geweest.

Zondag

Na 12 uur geslapen te hebben, voel ik me als herboren. Ik kan er weer tegenaan. Nadat we van een heerlijk ontbijt genoten hebben en ik kennis gemaakt heb met onder andere een jongen uit oostenrijk, die werkt in australie. Zijn we naar de grote weekendmarkt geweest waar weer genoeg te zien was. Daarna had Martine besloten om een echte thaise massage te ondergaan. Ik had dat nog nooit gedaan, dat leek me dus wel wat. Erg pijnlijk maar totaal relaxt, daarna zijn we naar de foodhall van Siam shoppingcentre lekker wezen eten. 'S-avonds naar de bios. We zijn naar Angels en Demons geweest in het Central World, maar niet zomaar. We gingen naar de Nokia Lounge. Echte Lounge stoelen met zelfs nog een eigen dekentje en bediening. Ja, nu kan het nog. Het was erg leuk en gezellig.

Maandag

Vandaag shopdag. Ik moest natuurlijk ook wel even wat kleding inslaan en daar is Bangkok the place to be voor. We hebben 's-avonds niet veel gedaan. Eten op onze kamer laten bezorgen door de plaatselijk thaise bezorgboer en een filmpje erbij die de receptioniste van het hotel had opgezet.

Dinsdag

Vandaag ben ik jarig, jeeh! Weer een jaartje ouder. Volgens Martine moeten we naar de floating market. Hier was ik nog nooit geweest en leek me toch wel erg leuk. Ondanks dat het wel erg toeristisch was, heb ik me zeker vermaakt op een bootje door de dunne grachtjes en per boot werd de verschillende waar aangeprezen. De terugweg was wat moeilijker, de bus vinden was nog een klus maar uiteindelijk gelukt, daarna op naar Panthip Plaza voor een zoektocht naar een laptoptas een oortjes voor me mp3-speler. Panthip Plaza is het shopping centre voor alle computer gerelateerde waren.

'S-avonds hebben we mijn verjaardag gevierd en wel op een hele speciale manier. Martine trakteerde. We gingen naar het Baiyoke Sky Hotel. Het hoogste hotel in heel thailand. Op de 82e verdieping was het restaurant met een buffet. We gingen er al rond 18.00 uur heen, zodat we de zonsondergang konden zien. Wauw! Wat een uitzicht en ook het eten was fantastisch. Ze hadden echt alles wat je maar kon bedenken. We probeerde van alles kleine hapjes te nemen zodat we alles konden proeven maar ondanks dat konden we nog niet alles proeven. Na het eten zijn we naar de 83e verdieping gegaan. De skywalk. Hier stond je buiten op het roterende dak om een mooie foto te maken van het uitzicht over heel bangkok. Een bijzondere verjaardag dus.

Woensdag

Laatste dag in Bangkok. We zijn naar het Dusit Palace gegaan met heel veel goud en verschillende troonzalen. Erg mooi allemaal. Vooral de witte troonhal blinkte van goud en groene beetle wings. Martine was 's-avonds een beetje moe dus veel hebben we die laatste avond niet meer gedaan.

Donderdag

Dat was het dan. Op sommige momenten in je reis zou je willen dat je thuis was bij je familie maar voel je je ook gelukkig door de dingen die je meemaakt. Niet veel mensen hebben deze kans en dat besef toch maar al te goed, maar nu is een moment gekomen om terug te keren naar huis. Om 07.30 uur werd ik dan ook opgehaald met de taxi die me naar het vliegveld zou brengen. Ik neem afscheid van Martine (zij blijft nog even in Thailand) en dan ga ik toch echt aan me terugreis beginnen.

Ik vlieg weer via Kuala Lumpur en via Kuala Lumpur vlieg ik terug naar Londen. Een vlucht van 10 uur en in het vliegtuig wordt ik ook nog ziek. Ik kom 1 uur 's-nachts aan op Londen, lokale tijd. Voor mijn gevoel is het 7 uur later. In het vliegtuig heb ik niet geslapen dus leg ik net als vele andere me backpack op de vloer van het vliegveld en probeer wat te slapen, dit lukt aardig. Ben zo moe.... afentoe schrik ik wakker omdat je niet je spullen in de gaten kan houden en dan slaap ik weer een halfuurtje verder. Uiteindelijk toch nog een paar uur geslapen. Om 7 uur 's-ochtends kan ik eindelijk inchecken. Om 09.00 uur kom ik aan eindelijk aan in Eindhoven.

Ben toch wel een beetje zenuwachtig. Ik heb me familie een jaar niet gezien.

Als ik me familie dan in me arme sluit, weet ik dat het goed zit.....ook al weet ik dat ik het reizen zo verschrikkelijk zal gaan missen....