Monkey Mia 19 mei

Gisteren liepen we langs het informatiecentrum en zag daar opeens me naam staan. Ja, hoor Alison werd erbij geroepen en als ik wilde kon ik morgen beginnen als vrijwilliger bij de dolfijnen. Het was eigenlijk maar voor 4 dagen. Nou dat kwam eigenlijk goed uit, want de tijd ging erg snel en we moesten onze camper begin juni alweer inleveren.

A bright new day
De dag begon vroeg. Om kwart voor zeven ging de wekker. Uiteraard was ik al wakker. Meestal als ik aan een nieuw(e) baan(tje) ga beginnen, maak ik me altijd druk dat ik door me wekker heen slaap. Ik ben dus wel 10x wakker geworden voordat ik uiteindelijk uit bed mocht. Ik trek me shirt met naamkaartje aan die ik gekregen heb van Alison. Daaronder een korte broek. Ik ben volgens het naamkaartje omgedoopt tot "Jess".

Enge dolfijnen

Ook vandaag gaat het weer warm worden. Ik eet snel me cornflakes met melk op en loop naar het strand, naar het kantoortje waar ik moet zijn. Ik maak kennis met de andere vrijwilligers.

2 duitse backpackers en een moeder en dochter ontvlucht uit zuid-australie. Ik help het duitse meisje met de vis. Voor iedere dolfijn een aparte hoeveelheid vis en nadat alles ontdooid is (de dolfijnen zijn ondertussen ook gearriveerd) gaan we naar het strand voor de 1e voeding.

Toch wel een beetje bang loop ik met het duitse meisje naar het strand.

Ja, die dolfijnen zijn toch wel aardig groot maar ik stap vastbesloten het water in. Op zoek naar de dolfijn waar ik de juiste hoevee

lheid vis voor heb. Dan merk ik eigenlijk hoeveel mensen er wel niet staan. Toch zeker wel 100 man en 5 dolfijnen met elk een vrijwilliger. 8 stukjes vis heb ik in me emmer. Dat betekent dus 8 mensen uitkiezen van de 100 man. Zij mogen dan de vis aan de dolfijn geven.

Bij de laatste vis steek ik, net als alle andere vrijwilligers, me hand in de lucht. Dit om te voorkomen dat Nicky, 1 van de dolfijnen, als laatste zijn vis krijgt. Gebeurt dat niet, dan probeert hij dit bij andere dolfijnen weg te kapen en houdt geen rekening met mensen die in het water staan. Nadat alle vis is gevoerd lopen we weer terug richting het kantoortje. Wachtend tot de dolfijnen weer op komen dagen. De 2de voeding doe ik alleen en Picolo is nu aan de beurt. Een dolfijn in de pubertijd. Dat zegt al genoeg, eigenwijs en speels. Houdt er dan ook van om met z'n eten te spelen. Ja, wie niet?

Er vindt nog een 3de voeding plaats en dan is het schoonmaken en om 11.30 uur ben ik klaar.

Even wat eten en de rest van de middag hebben we lekker aan het strand gezeten en gezwommen.

'S-avonds de rest van de noodles gegeten en de laatst vis op de barbecue gegooid. De vis hadden we in de gezamelij

ke vriezer van het hostel gedaan. Het was altijd weer schrikken als je de vriezer open deed er lag namelijk een haai in van ongeveer 30 a 40 cm. Dood, maar toch...