Exmouth 25 mei

Rustig begint de morgen. Vooral vanmiddag activiteit. Dan gaan we duiken vanaf de Navy (Marine) pier. Deze pier is heel speciaal doordat het er wemelt van de vissen en "Reef Dreaming" is de enige duikschool die hier mag duiken. Bijzondere duikplek als me eerste duikplek als gecertificeerd duiker.

Onze held Vlamingh

'S-morgens lekker ontbijt met cornflakes en melk met geroosterd brood. Ik besluit na het ontbijt naar de vuurtoren te lopen. Marriele blijft nog even in de zon lezen. Het is een wandeling van ongeveer een halfuur maar dan heb je dan ook een heel mooi uitzicht. De vuurtoren op zich is niet zo heel bijzonder. Een oude vuurtoren uit 1912 ter ere van de heer Vlamingh (ja, onze nederlandse trots) maar het uitzicht was prachtig. Je keek over de grote oceaan en het Cape Range National Park heen. Heel erg mooi, kijken tot de horizon.

Daarna teruggelopen en rond de tijd dat ik terug was, was het alweer 12.00 uur. Om 13.20 uur moesten we in exmouth zijn voor onze duik.

Hart in me keel en gaan met die banaan

Dus spullen pakken en dan gaan, want allebei wilden we van tevoren nog internetten. Het was bijna tijd en begon toch weer een beetje zenuwachtig te worden. Wist ik alles nog van het duiken? Was ik alle procedures niet vergeten? Aaaah. Paniek!

Ik vertelde mezelf dat het allemaal weg goed komt totdat.....we de briefing kregen van de duik op de Navy Pier. Alle condities werden door besproken; weer, watertemperatuur, zichtbaarheid, bla bla bla..totdat ze vertelde dat we van een platform van 3 meter hoog moesten springen omdat het waterpeil erg laag was! Slik! Ik was juist altijd degene in het zwembad die de grote duikplank, juist het liefste wilde ontwijken. Nu maakte ik me niet meer bang om de duik maar om de sprong van 3 meter en om de 20 kilo die je op je rug hebt!

Geen woorden

Ik ging gewoon duiken, no matter what want het zou een fantastische duik zijn en waarschijnlijk zou ik hier nooit meer komen, dus nu of nooit. Ook behoorde deze plek tot de top 10 van de beste duikplekken ter wereld! Nee, opgeven was geen optie. Nooit, geweest overigens.

Toen we bij de pier aankwamen werden we streng gecontroleerd op identiteitsbewijs en ook mochten er geen foto's van de pier worden genomen. Ik keek naar het platform waar we vanaf

moesten springen. Oh, het viel mee. Ik had het erger verwacht, maar toch was het even slikken. Alles aangetrokken en even later ging ik met Marrielle, 2 andere duikers en duikinstructeur duiken. Van de trap aflopen naar het platform ging erg langzaam. Ja, wat moet je als je 20 kilo op je rug hebt. Me hart zat in me keel, maar ik sprong gewoon. Niet nadenken was de beste optie.

Eenmaal in het water was het fantastisch. Zoveel vissen, niet normaal. Heel veel grote scholen vissen hebben we gezien. Een whit tip shark van zeker wel 2 meter, een grote baracuda en veel, veel meer. Het was de grote sprong in het diepe zeker waard. Rond 17.00 uur klommen we uit het water. Moe maar voldaan. Ik kan de duik aan iedereen aanraden.

Super!