Coral Bay 23 mei

De volgende morgen was het weer nog niet echt beter. Ik ging douchen en het regende weer maar al snel was het beter. Het was nog erg vroeg en wist dat Marrielle pas over een uurtje op zou zijn, dus ging ik even het dorpje verkennen.

Black & White

Halverwege merkte ik echter dat ik niks had meegenomen, geen jas of trui voor het geval dat het zou gaan regenen, maar geen regen. Ik had geluk. Het was een leuk klein dorpje maar wat me toch opviel was dat er hier aardig wat aboriginals leven. Vaak kom je in steden/dorpjes niet zo heel veel aboriginals tegen behalve een enkeling maar hier was het, het tegenovergestelde.

Dit vondt ik erg goed, want het zijn nog steeds de originele bewoners van Australie. Ook al is de gemiddelde australier het daarmee niet eens.

U.S.O (Unidentified Standing Object)

Uurtje later kom ik weer terug op de camping en ook Marrielle is op. We gaan even ontbijten en rond 10.00 uur vertrekken we richting Coral Bay. Het is een lange rit van rond de 350 km en heel veel niks. Halverwege komen we nog een roadhouse tegen maar verder is het niemandsland. De laat

ste 50 a 100 km zien we langs de weg soort van stenen staan. Het lijkt wel een beetje op de Pinnacle Dessert die we aan het begin van onze roadtrip hebben gezien.

Af en toe staan ze dichtbij de weg, maar dan zie ik het! Het zijn geen oude koralen maar termietenheuvels en rond elke 50 meter zie je er wel een paar staan. Wow, wat zijn het er veel. Zeker wel duizenden termietheuvels.

Integratie ten top

Rond 16.00 uur komen we aan in Coral Bay. We besluiten om hier maar 1 nachtje te blijven, want de walvishaai wordt hier de laatste tijd niet zo heel veel gespot. Die bewaren we voor Exmouth, daar hebben we meer kans. Coral Bay is eigenlijk geen dorpje, terwijl het wel een dorpje is. Ra, ra hoe kan dat?

Het heeft 2 caravanparks, een hotel met bar en een paar winkeltjes en een baai waarin je kan snorkelen. Dat is Coral Bay. Niet veel, maar meer heb je ook niet nodig.

'S-avonds wordt er heerlijke stampot andijvie met spekjes gemaakt en om even te integreren duiken we de bar/pub van het hotel in. Erg gezellig. Vooral de australiers zijn erg nieuwsgierig waar we vandaan komen en naartoe gaan. Rond een uur of 23.00 uur is het feestje afgelopen en nemen we afscheid van onze nieuwe vrienden en lopen wij richting de camper voor een welverdiende r

ust.