Fly so high

Alweer vliegen. Wat een luxe, he!
Rond half zes opstaan. Dat was natuurlijk een beetje jammer. Maar ja ik was toch wel een beetje zenuwachtig want vanavond na middernacht zou ik gewoon in Australie zijn. Iets waar ik heel erg naar uitgekeken had.

Badeend mysterie
Het was toch wel aardig moeilijk om uit bed te komen maar ja. Even voor zes uur stond ik dan klaar voor het hotel waar ik met een bus opgehaald werd. Er was geen hond op straat. Alleen een locale taxichauffeur die even geen zin had om ook echt wat te gaan doen. Ik wachten, en wachten. Daar kwam iets aan, nee een taxi en nog een taxi en nog een taxi. Het kwartiertje dat ik daar zat op de stoep van het hotel, heb ik misschien wel 20 tot 30 taxi's langs zien komen.
Het werd nu toch wel erg laat. Het was alweer 06.15 uur en rond 09.15 uur zou mijn vliegtuig vertrekken en het zou toch zeker wel een drie kwartier tot een uur zijn om het vliegveld te bereiken. Ik stond net op het moment om het bureautje te bellen dat het geregeld had, maar er kwam al een dame mijn opgerend. "Ja, er is wat fout gegaan met je boeking". Oh! Nou we liepen samen richting een straat en moest daar even wachten. Ze had een taxi geregeld. Deze zou me zo snel mogelijk naar het vliegveld brengen. Kijk dat is service. Sneller dan een bus tenminste en dat heb ik ook geweten of niet? Want in de auto vindt ik het altijd leuk om even te kijken hoe hard iemand rijdt. In dit geval was dat onmogelijk. Zijn snelheidsmeter was namelijk kapot. Hoe hard hij ook reed hij bleef gewoon tussen de 0 en 10 staan. Ik moest er wel even om lachen.
Op een gegeven moment hoorde ik ook nog een piepje. Ik dacht dat komt van mijn telefoon af. Ik heb namelijk als berichttoon het geluid van een badeendje (het komt van het 3fm programma Met michiel). Ik wist echter zeker dat ik me telefoon had uitgezet. Het geluid herhaalde zich ook onregelmatig, dus het kon gewoon niet van me telefoon zijn. Ik wilde het weten!! Maar ja de taxichauffeur kon ook geen engels en hoe leg je een badeendje uit? We zullen het wel nooit weten, het blijft een badeendmysterie.
We hadden gelukkig geen opstoppingen onderweg, wat erg ongebruikelijk is voor bangkok, dus daar was ik wel erg blij mee. Wist je trouwens dat bangkok bekend als een van de ergste steden qua opstopingen? Nou ja, ik kwam gelukkig even voor 08.00 uur aan op Bangkok Airport.
Mooie timing. Althans, ik moest wel opschieten met inchecken want een uur voor me vertrek zou de incheck balie sluiten, maar wat bleek ik scheen niet de laatste te zijn.
Nog even snel ontbijten want ik hoefde alleen nog me paspoort te laten controleren en zo ver was me gate niet. Dus even snel ontbijten, en naar de paspoortcontrole. Maar nee!!! Een gigantische rij voor de paspoortcontrole. Drama!! Maar ik was gelukkig niet de enige. Twee meisjes voor mij moesten met dezelfde vlucht mee en ook zei hadden dit niet verwacht. Rond 08.45 uur was ik eindelijk aan de beurt. Een halfuur voor vertrek. Ik ben maar gaan rennen, er zat niks anders op, maar aangekomen bij de gate viel het allemaal nog wel mee. Ze zouden om 08.35 uur al zijn begonnen met boarden maar ze waren nog geen eens begonnen. Ik had het gehaald maar wat mij betreft had ik met wat meer tijd minder hoeven te stressen. Ik was klaar voor me 2,5 uur durende vlucht naar Singapore.

Tijd te kort
Na 2,5 uur kwam ik dan aan in Singapore. Dit was wel even wat anders. Ondanks dat Bangkok erg luxe was, was Singapore nog luxer. Wie had dat ooit gedacht. Ik had van tevoren al even gekeken op de website van Singapore Airport. Ze boden een gratis 2 uur durende citytour aan. Dat leek me wel wat. Ik kwam namelijk rond 1 uur aan en pas rond 17.45 hoefden ik weer te vliegen. Nadat ik eerst even wat ben gaan eten, ging ik naar de informatiebalie toe. Het bleek echter niet te kunnen omdat je dan toch minimaal een hele dag moet hebben. Mijn overstap was net iets te kort. Dat was wel jammer. Er zelf op uitgaan was geen optie want het vliegveld lag toch wel aardig van de stad vandaan en ik had totaal geen informatie over Singapore. Wel jammer maar niks aan te doen. Ik merkte echter al snel dat je je op Singapore airport niet zou gauw zou kunnen vervelen. Er was genoeg te doen. Verschillende tuinen, watervallen, entertainment centra's, gratis internet en hele comfortabele lounge's en niet te vergeten de eet- en drinkstandjes en ze hadden niet 1 maar 3 terminals. De verschillende terminals kon je per voet doen (daar was je dan wel even mee bezig) maar je kan ook gewoon de skytrain nemen. Net zo makkelijk en uiteraard gratis. Alseerst ben ik naar de cactustuin gegaan. Deze bevondt zich op het dak van 1 van de terminals, daarna gewoon even rondkijken en uiteindelijk beland in terminal 2 waar ze computerspelletjes hadden. Daar vermaakte ik me wel. De tijd ging gewoon veel te snel. Eigenlijk had ik gewoon tijd te kort! Erg, he.
Rond 16.00 uur ben ik maar weer gaan inchecken voor de volgende vlucht, had er eigenlijk helemaal geen zin in . Het was hier veel te leuk.
Rond 17.45 uur vertrok me vliegtuig dan richting Perth, Australie. Ook al vloog ik met dezelfde low-budget maatschappij (Jet Star) het vliegtuig was toch wat moderner en we kregen zowat water aan boord. Daar was ik erg blij mee, want nog steeds is het zo dat je helemaal geen drinken aan boord mag meenemen en de vorige vlucht van bangkok naar singapore had ik een erg droge mond. Ik had gelukkig nog een broodje gekocht dus deze kon ik als avondeten op eten.
Rond 12 uur middernacht kwamen we dan aan in Perth airport.