Lief schattig dorpje

Ik werd wakker en voelde me toch niet hellemaal fit. Toch iets te veel alcohol naar binnen gegaan gister, maar ik had een drukke dag vandaag dus ik sleepte mezelf uit bed. Nadat ik ontbijten had, nog even onderweg naar "Aussijobs". Of ze misschien toch nog wat voor mij konden doen, qua baan, maar nee niks op korte termijn. Vlug terug naar me hostel want ik moest de trein/bus halen. Welke van de twee wist ik eigenlijk nog niet. Ik wist dat ik op East Perth treinstation moest zijn en dat de trein/bus om 12.25 uur vertrok richting Margret River.


G'day mate
Ik keek op me horloge."Shit" het was alweer 11.00 uur en ik moest nog terug naar het hostel en dan de "lightrail" pakken naar East Perth treinstation. Gelukkig redde ik het allemaal net op tijd.
Het was even zoeken op East Perth maar al snel zag ik een grote bus staan en bleek het ook nog de juiste te zijn. Nog even snel een broodje halen voor onderweg (het was namelijk 5 uur rijden) en zodra iedereen er was, vertrokken we. Zelfs nog eerder dan de afgesproken tijd.
Ik zat in de bus naast een stevige australische dame waar ik mee aan de praat raakte. Die australiers zijn altijd zo vriendelijk! Ze ging naar huis, naar haar man en 2 honden. Ze waren net een eigen zaak begonnen en zouden binnenkort verhuizen. De grote stad, Perth, vond ze maar niks (wat je een grote stad noemt!). Ze gaf me allerlei tips over wat er te doen was in Margeret River en hoe ik aan werk kon komen en het bleek ook nog dat ze een nederlandse echtgenoot had en dat ze altijd al eens Europa wou ontdekken. Super aardig. De 5 uur in de bus ging dan ook erg snel.
Ik stapte uit en daar stond ook nog een andere backpacker met de lonely planet in de hand, afvragend waar ze heen moest. Het bleek een nederlander te zijn en we bleken naar hetzelfde hostel te gaan en daar aangekomen ook nog dezelfde kamer te krijgen die we met elkaar mochten delen, het was een 4-persoons dormitory maar we vonden het wel best. 'S-avonds zijn we gezellig bij de plaatselijke pub wat gaan eten, we hadden allebei wel trek na de lange reis.

Lost in the wild
De volgende dag was het weer tijd om op zoek te gaan naar een baan. Er waren hier gewoon 3 jobagencies maar helaas ik was niet de enige backpacker. Bij alle bureautjes stond er gewoon een wachtlijst van minimaal 50 man. Nou ja....dan maar de lokale cafe'tjes. Even kijken of ze daar nog mensen zoeken, maar nee. Ik besloot 's-middags even de omgeving te ontdekken ondanks dat het erg grauw weer was, ik had me regenjas nog dus die kon ik mooi meenemen. Het dorpje zag er zowiezo wel lief en leuk uit. Het had 1 grote straat met winkels en de rest was gewoon huizen met parkjes. Bij het informatie centrum stond dat er een paar wandelpaden waren, vlakbij Carter Road. Ongeveer een kwartiertje lopen. Dit hield wel in, langs de weg lopen waar auto's toch wel rond de 100 kilometer per uur reden, maar ja zoveel auto's kwamen er niet langs.
Daar aangekomen besloot ik de brooke trail te gaan lopen, je kwam langs een oud trein spoor. maar al snel merkte ik al dat het niet goed werd aangegeven, dan maar de chimney trail volgen.
Je komt toch altijd weer bij het beginpunt uit, dacht ik. Op een gegeven moment hield het dan ook op en kwam bij een open veld uit en even verdere zag ik een aantal verlaten huisjes staan. Ja, het begint nu wel erg op hans en grietje te lijken, he! Nee, er kwam geen enge heks in voor, alhoewel......ik hoorde de auto's op de achtergrond, dus gewoon richting de weg lopen was de goede optie en toen begon het ook nog eens te regenen. Ik had geen idee waar ik was maar eenmaal bij de weg aangekomen ben ik de richting opgelopen waar ik vandaan was gekomen, althans dat dacht ik. Daar liep ik dan langs de weg in me regenjas in de regen. Hopend dat ik goed zou lopen, toen er opeens een auto stopte met een aardige vrouw: "Are you going to Busselton?". Nee, ik moest naar Margaret River. Ze werkte in Margeret River maar woonde in Busselton maar wilde me wel even naar Margaret River brengen. Normaal gesproken lift ik niet mee met vreemde mensen, maar ze vondt het zo zielig voor mij en die warme auto was ook helemaal niet erg. Nadat ik haar wel 5 keer heb bedankt, dropte ze me af bij Margaret River en kon ik gaan genieten van een heerlijke warme douche...